18 augustus 2017

Hoever kan blinde haat een wetenschapper drijven?


Paul Krugman schrijft in The New York Times een mooi artikeltje. Niet als gepensioneerde economist maar als opiniemaker. Je hebt dat overal, van die gepensioneerde economisten die hun professionele kunstjes niet meer vertonen en ter vervanging opinies beginnen te produceren.

Naast Trump komt Caligula er nog goed uit

Historici hebben Donald Trump vergeleken met Caligula, de wrede, corrupte Romeinse keizer die er genoegen in vond om anderen te vernederen, speciaal de elites van het Rijk. Maar nu we zeven maanden ver zijn in Trumps ambtstermijn, kunnen we zien dat dit een onbillijke vergelijking was.
Om één ding te noemen, voor zover wij weten stookte Caligula niet aan tot etnisch geweld in het Keizerrijk. [mooi dat Krugman dat zegt van ‘as far as we know’, al was ‘as far as I know iets duidelijker geweest want dat er geweld voorkwam is wel degelijk het geval, bijvoorbeeld in Jeruzalem, maar dat betrof een conflict rond de keizercultus, en al kwam de eis wel van Caligula, en waren het vanzelfsprekend joden die deze cultus weigerden, misschien mag je dat geweld toch niet etnisch noemen]. En nog iets, opnieuw voor zover wij weten: het bestuur in Rome bleef redelijk goed draaien, in weerwil van zijn capriolen. De gouverneurs van de provincies bleven de orde handhaven, het leger bleef de grenzen verdedigen, en economische crisissen waren er niet. En om te besluiten, toen zijn gedrag werkelijk ondraaglijk werd, deed de Romeinse elite datgene waartoe de partij die vandaag het Congres controleert onbekwaam lijkt om het zelfs maar in overweging te nemen: ze vonden een weg om zich van hem te ontdoen [to get rid of him].

Ik heb alvast de indruk dat Krugman in een onbewaakt ogenblik de militaire verdediging van grenzen een mooi ding vindt. Maar dit nog daargelaten, ook oproepen tot politieke moord lijkt voor onze economist geen probleem.
Caligula werd immers door zijn Pretoriaanse wacht vermoord, en nog wel op aanstoken van een populist, de tribuun Cassius Chaerea. De geschiedschrijver Suetonius zegt evenwel dat er twee versies van de moord bestaan en geeft die allebei zonder zich uit te spreken.

Ach, misschien gelooft Krugman ook voor waar dat Caligula zijn paard Incitatus tot consul heeft benoemd, niet wetende dat Caligula dat gezegd heeft, of zou hebben, om de senatoren duidelijk te maken dat alle macht bij hem lag en bij niemand anders.
En misschien heeft Krugman dus ook niet beseft dat hij opriep tot moord, en misschien, of zelfs wellicht omdat hij Suetonius niet kent …al vertaalde Robert Graves hem prachtig in 1957.

3 opmerkingen:

Marc Bergmans zei

Verstandige Republikeinen zouden er bijvoorbeeld voor kunnen zorgen (of zij zouden tenminste kunnen gedogen) dat hun president het voorwerp wordt van een “impeachment”-procedure: zó had ik – in mijn naïeve onschuld – Krugmans uitdrukking “to get rid of” begrepen… Misschien was ik daarbij ook wel misleid door de waarlijk perfide precisering, verderop in zijn stukje, dat “unlike the senators of ancient Rome, who had to conspire with the Praetorian Guard to get Caligula assassinated, the U.S. Congress has the ability to remove a rogue president.” Gelukkig zijn de schellen me nu van de ogen gevallen: Krugman roept hier op tot niets minder dan de fysieke liquidatie van de Amerikaanse president. Die gepensioneerde kamergeleerden zijn voorwaar een gevaar voor de samenleving.

Marc Vanfraechem zei

Ik beken dat ik Krugman kwaadwillig interpreteer, maar ook weer niet overdreven kwaadwillig. Krugman zelf laat zich meeslepen door zijn eigen (vermeende) spitsvondigheden.

Johan Gielis zei

Economie en wetenschap zijn onverenigbare begrippen.
Wat betreft Krugman als opiniemaker en zijn stijl, zie de driedelige serie Krugton the Invincible, van Niall Ferguson
http://www.niallferguson.com/journalism/miscellany/krugtron-the-invincible-part-1

http://victacausa.blogspot.com/victacausa.blogspot.com5edf7b715d0afaa3d68201fa2d94715a304487db.html